Antwerpen, ergens begin juni. Een broeierig warme vrijdag doet acht mensen van diverse pluimage dromen van een ander leven.

Er is wind en muziek, politie en paranoia, roddel en ruzie. Maar ook een oud virus, een verdwaalde frisbee, een dood paard en, dolend door de stad, een raadselachtige figuur genaamd Windman. Hij voelt de pijn van iedereen maar slaagt er niet in zichzelf te helpen. Wanneer de zomerzon plaats maakt voor het felle maanlicht, kruisen de wegen van de personages elkaar op een wild feest.

Toen dEUS-leadzanger Tom Barman zichzelf en zijn leefwereld niet langer herkende in Vlaamse noch Amerikaanse films, nam hij het drastische besluit er zelf een te maken. Het moest er één zijn die swingt, stottert, heen en weer waait, niks uitlegt, veel weglaat en doet lachen en ontroeren. Een film over hoe mensen naar mekaar kijken. 'Any Way the Wind Blows' slaagt daar in met vlag en wimpel en blies een frisse wind door de vaderlandse filmsector.

Met deze prent, die zijn naam ontleent aan de gelijknamige song van J.J. Cale, tekende Barman voor de regie van zijn eerste langspeler, nadat hij eerder al het scenario had voorzien. Het spreekt voor zich dat 'Any Way the Wind Blows' kon bogen op een memorabele soundtrack. Passeren onder meer de revue: Herbie Hancock, de Antwerpse punkgroep The Kids, Archie Shepp, Queens of the Stone Age en Magnus, Barmans zijproject met CJ Bolland en Peter Vermeersch.

De rasechte Antwerpenaar, die doorheen de jaren al een stevige reputatie had opgebouwd als begenadigd muzikant, bewees ook aan de filmwereld dat hij als regisseur heel wat in zijn mars heeft.

---

De digitaal gerestaureerde versie van de film wordt voorgesteld op 21 september in cinema Cartoon's te Antwerpen ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van cinema Cartoon's - waar Tom Barman op een blauwe maandag nog werkte als projectionist.