Door zijn verhaal krijgen we ook een beeld van het hedendaagse Japan. Een land dat meer en meer toeneigt naar nationalisme, xenofobie en herbewapening. Een subjectief Japan gezien door de ogen van een rebel die tegen de stroom ingaat.
We begeleiden Taro doorheen zijn worstelingen (politiek gevecht) en twijfels. Wat we ontdekken, is een weerspiegeling van onze eigen brandende realiteit. Japan is eigenlijk helemaal niet zo ver van ons verwijderd. En we voelen ons dichter met het hoofdpersonnage Taro Yamamoto verwant dan we ons kunnen voorstellen.
De film wordt voorafgegaan door de kortfilm 'Maregrave' (2017, 25'):
In haar zeer geslaagde eindwerkfilm (RITCS) ‘Maregrave’ geeft Justine Cappelle een beeld van de Belgische kustlijn als grens tussen het water en het vaste land. Dit is geen ‘vastgeroest’ iets, de kustlijn is constant in beweging. Het water neemt alles mee dat op zijn pad komt of op zijn pad geworpen wordt. Ook toekomstig generaties blijven niet gespaard: verschillende experts voorspellen een stijging van de zeespiegel. Menselijk territorium dreigt steeds verder overspoeld te worden. Gaandeweg verdwijnt menselijk verleden onder de golven van de meedogenloze zee. Herinneringen staan in deze impressionistische documentaire centraal. ‘Maregrave’ werd ondermeer geselecteerd voor IDFA 2017.