Jarenlang stond de Franse beeldenstormer Bruno Dumont garant voor strenge, uitgepuurde cinema over maatschappelijke of religieuze kwesties. Heel soms nam hij een bocht richting slapstick, zoals met de serie 'P’tit Quinquin'. Voor de bijtende tragikomedie 'France' zocht Dumont de komische kant van Léa Seydoux op als het titelpersonage France, een topjournalist zoals alleen de Franse tv die kent. Ze is een diva, die overal waar ze komt - van cafés tot oorlogsgebieden - een selfie laat nemen. Wanneer ze een arme man aanrijdt, spat haar bubbel uiteen. Ze zegt haar baan op en trekt zich terug in een spa, die echter niet de gedroomde rust biedt.
Op genadeloze wijze brengt Dumont een gedesillusioneerde vrouw op het scherm, die wordt meegezogen in een mediamachine die de werkelijkheid fictionaliseert.
