Ze wonen in de illegale krottenwijk Cañada Real langs de buitenring van Madrid, dat op het punt staat gesloopt te worden. De familie Gabarre Mendoza, bestaande uit drie generaties, heeft te horen gekregen dat hun huis op korte termijn wordt afgebroken. Het land waarop ze wonen is verkocht aan een projectontwikkelaar. Het zorgt voor stress in het gezin, dat gehecht is aan de plek. Ze hebben er geen stromend water en de illegaal afgetapte stroom valt regelmatig uit, maar ze hebben hun stenen huis met eigen handen gebouwd. En ze kennen al hun buren. Vader David, hardwerkende schroothandelaar, probeert de autoriteiten op andere gedachten te brengen, maar de bureaucratie zet de hakken in het zand. Zijn vrouw, de altijd vrolijke Augustina, weet zich geen raad en ook de kinderen en de aangetrouwde familieleden worstelen met het besef dat alles zal veranderen.
Isabel Lamberti maakte een film, waarin fictie en documentaire vrijelijk door elkaar heen verweven zijn. La Última Primavera is een knap realistisch portret van een familie die ook in haar benarde situatie nog geluk weet te vinden.
- Filmvertoning met introductie door regisseur Isabel Lamberti (via vooraf opgenomen video)
