Silent Night

Het eerste dat je moet weten, is dat het scenario van 'Silent Night' al klaar lag voor corona de kop opstak. Het tweede is dat de film griezelig veel gelijkenissen vertoont met wat er de voorbije twee jaar is gebeurd.

Dat is trouwens meteen ook het griezeligste aan dit erg straffe regiedebuut van Camille Griffin, want hoewel hij verkocht wordt als horrorfilm, is de horror veeleer psychologisch – een groep vrienden maakt zich op voor de laatste nacht op aarde – dan dat er een leger zombies klaarstaat om kerst te verpesten. De film is bij momenten zelfs eerder een zwarte, maatschappijkritische komedie. En het is ook precies die ambiguïteit die ervoor zorgt dat je anderhalf uur gebiologeerd blijft kijken naar het sinistere kerstverhaal.