Zonder imkerpak beklimt Hatidze steile bergflanken om de bijenkolonies met adequate aanpak op te speuren en er honing te cultiveren. Haar gouden regel past ze met liefde toe: ze neemt slechts de helft van de honing en laat steeds de andere helft voor de bijen. Op die manier heeft ze net voldoende afzet op het marktje op zo’n vier uur loopafstand om in hun levensonderhoud te voorzien.
Op een dag arriveert een rumoerige familie met een oude woonwagen, zeven onhandelbare kinderen en een kudde koeien, de voorbode voor het naderende einde van Hatidzes getrouwe leven. De zeer arme Turkse familie settlet zich naast hun huis en ziet onmiddellijk ook de opportuniteit om van de honingwinst te leven. Helaas is dat geen goede zaak voor de bijen. ‘Honeyland’ toont het broze evenwicht tussen mens en natuur in een visueel verbluffende, poëtische documentaire met als resultaat: een honingzoete indruk van bedreigde tradities.
