Louise leeft samen met Rémi in Marne-la-Vallée. Hij is een architect, zij een interieurarchitecte. Hun levens zouden perfect op elkaar kunnen aansluiten als Rémi - net zoals Louise - een nachtbeest zou zijn. Om haar onafhankelijkheid te bewaren huurt Louise een pied-à-terre in Parijs. Octave, haar vriend en raadgever, is altijd bereid om Louise te vergezellen tijdens nachtelijke escapades. Op een avond, onder een volle maan, valt ze voor de charmes van een sensuele danser. Rond het uur van zonsopkomst beseft Louise echter dat ze veel liever met Rémi zou zijn, ondanks de evidente verschillen in hun karakters.
Er bestaat een grote kans dat Eric Rohmer filmtechnisch de minst flamboyante regisseur van de Franse nouvelle vague was. De concurrentie - met o.a. filmvernieuwers Godard en Truffaut - is in dit opzicht dan ook enorm. Daar staat tegenover dat zijn oeuvre in thema's en tonen zó consistent is dat elk van zijn films binnen enkele seconden als een Rohmer-film te herkennen valt.
Rohmer's aanvankelijke voorliefde voor literatuur is manifest in zijn subtiele, elegante en vooral snuggere films: hij stelde gedachtes boven handelingen. Deze aanpak had minimale camerabewegingen en close-ups als gevolg. Wel zijn de personages in zijn films vaak babbelziek en veelal bezig met de grote thema's van het leven: liefde, werk en moraliteit. 'Les nuits de la pleine lune' past perfect in dit hokje en schildert bovendien een mooi beeld van de ooit zo hippe jaren '80.
Keuze van Anemone Valcke
