Deze intieme documentaire toont de artieste in haar studio en bij haar grote installaties, waar ze tekst en uitleg geeft bij haar motivaties en inspiraties. Eén continue obsessie is het mysterie van de kindertijd. Vandaar de grote spinnen, waarmee ze vaak geassocieerd wordt; deze zijn zowel een referentie naar haar moeder als haarzelf, en representeren snuggerheid, bedrijvigheid en bescherming, zaken die voor een kind van groot belang zijn.
Gedurende zes decennia lang heeft Louise Bourgeois de kar van de moderne kunst vooruit getrokken. Dit gebeurde altijd op haar eigen inventieve voorwaarden. In 1982, op 71-jarige leeftijd, werd ze als eerste vrouw gehonoreerd met een groots retrospectief in het MoMA. In de daaropvolgende jaren creëerde ze haar meest krachtige en overtuigende werk, onder andere de eerdergenoemde spinnen. Gedurende deze vruchtbare periode – van 1993 tot 2007 om precies te zijn – hebben regisseuses Marion Cajori en Amei Wallach de beelden voor deze documentaire geschoten. Op 98-jarige leeftijd, in 2010, overleed de enigmatische Louise Bourgeois dan toch. Dankzij haar werk is de wereld sindsdien nooit meer hetzelfde geweest.
'Louise Bourgeois: the Spider, the Mistress and the Tangerine' werd gekozen door Jo Michiels als deel van de finissage van zijn expo in het kader van De Witte Muur.