De focus ligt in de film bijna volledig op Orphea’s zoektocht naar haar geliefde Euridiko (Eurydice in het origineel). De centrale rol van muziek in de mythe blijft bewaard, al transformeert het duo het stuk tot een rock-opera in groteske settings. Het surrealistisch oppervlak dient als framework om een politiek en sociaal geladen totaalwerk te presenteren.
'Orphea' is Alexander Kluges meest recente film, die in samenwerking met de Filipijnse filmmaker Khavn tot stand kwam. Kluge is één van de grondleggers van de ‘Neuer Deutscher Film’, een beweging die de confrontatie met het onthutsende Duitse verleden niet uit de weg gaat. Zijn praktijk is onlosmakelijk verbonden met theoretische opvattingen over het bewegende beeld. Dat vertaalt zich in een disparate stijl die een zeer divers palet aan beeldmateriaal – zowel documentair en fictief als historisch en actueel – koppelt aan een ambivalente soundtrack, samengebracht in een niet-lineair narratief en bestaande uit korte en middellange scènes die abrupt starten en eindigen. Kluge wil geen passieve kijker. Hij faciliteert de betekenisvorming bij het publiek door een open en intuïtieve benadering van de eigen verbeelding aan te spreken, hetgeen hij ‘phantasie’ noemt.
