Antonia Brico (Christanne de Bruijn) wordt in 1902 geboren als kind van een Italiaanse pianist en een jonge Nederlandse vrouw in Rotterdam geboren. Ze krijgt adoptieouders, waarmee ze in 1908 naar Californië verhuist. Antonia begint muziek te studeren, maar vertrekt in 1927 naar het conservatorium in Berlijn, waar ze twee jaar later als eerste Amerikaanse afstudeert. De rest van haar succesvolle leven staat in het teken van het veroveren van een plaats in een door mannen gedomineerde dirigentenwereld.
Het verhaal van ‘The Conductor’ is een ontbrekend stukje in de #MeToo-puzzel. Antonia wordt niet beoordeeld op haar kwaliteiten, maar op haar geslacht. Daadkracht en lef helpen haar om verder te komen in een nagenoeg ondoordringbare wereld. Deze scherpe thematiek is op een charismatische en overtuigende manier in beeld gebracht door regisseuse Maria Peters, bekend van Nederlandse successen als ‘Sonny Boy’ en ‘Kruimeltje’.
“Women don’t become conductors, they can’t lead”, zo klinkt het in deze film. Het tegendeel klinkt ons echter als muziek in de oren.
