In maart 2018 overleed in Kenia de laatste mannelijke noordelijke witte neushoorn. Sudan kwam op 42-jarige leeftijd - samen met zijn soort - aan zijn einde. Maar in zijn laatste jaren was hij allesbehalve eenzaam. Dag en nacht werd hij bewaakt door gewapende rangers en liefdevol gevoerd en geaaid door zijn vaste verzorgers. Toeristen van heinde en verre wilden met hem op de foto, journalisten van over de hele wereld wilden zijn verhaal vertellen en nog steeds zijn wetenschappers vastbesloten om een manier te vinden om zijn soort te laten voortbestaan. Zo ligt zijn sperma nog voor minstens 3000 jaar opgeslagen in Europese stikstoftanks. Wat is de aantrekkingskracht van het dreigende uitsterven van zijn soort? En wat zegt dit over onze eigen soort?
“The death of Sudan was a wake-up call to humankind that our actions have irreversible consequences for the species. Though it's too late to change the fate of the northern white rhino, if we learn from the past, there are many others that we can still save. More urgently than ever we need to stop the loss of nature and fight the illegal wildlife trade which doomed Sudan and his kind.“
- Sofie Luyten, Policy director at WWF-Belgium
