Toen het Britse Imperial War Museum Jackson benaderde met de vraag of hij iets wilde doen rond de 100e verjaardag van de Wapenstilstand na de Eerste Wereldoorlog, ging hij meteen aan de slag. Hij bekeek uren aan archiefmateriaal, maar besloot dat het publiek al genoeg 100-jaar oude zwartwitfragmenten uit WOI gezien had. In plaats daarvan wilde hij een ervaring creëren, en de oorlog weergeven zoals soldaten die toen meemaakten: in kleur en met geluid.
Jackson en zijn team gebruikten de nieuwste technologieën om het archiefmateriaal een update te geven van 13 frames per seconde naar de hedendaagse standaard van 24 frames per seconde. Ook kleurden ze de beelden in en recreëerden ze de audio, zowel stemmen als omgevingsgeluiden, om bij de beeldfragmenten te voegen. Bovendien restaureerde Jacksons postproductie-team de volle 100 uren aan footage van het Imperial War Museum, ook al gebruikten ze maar een klein deel voor de film.
Het resultaat is adembenemend. Oorlog onder een helderblauwe hemel, vol lachende gezichten in de zon. Geen korrelig beeld, geen zwartwit, geen stilte, geen anonimiteit. Geen veilige afstand tussen jezelf en de duizenden mannen (en jongens) die moedig hun dood tegemoet marcheerden. Een unheimliche, noodzakelijke en verbluffende film.
